V Ogólnopolskie Forum Służby BHP
Wizja ZERO

TEZY I ZAŁOŻENIA DO DYSKUSJI W PANELACH I DEBACIE
III OGÓLNOPOLSKIEGO FORUM SŁUŻBY BHP

„BEZPIECZEŃSTWO PRACOWNIKA PRZYSZŁOŚCI”

 

Dzień 26 września 2019 r.

12.20-13.10 PANEL 1
 

PRACA PRZYSZŁOŚCI NOWE FORMY ŚWIADCZENIA PRACY

   Nowe formy świadczenia pracy a bezpieczeństwo pracy

   Wpływ nowych form świadczenia pracy na warunki pracy

   Zagrożenia chorobowe u pracownika przyszłości

Jakie rodzaje niestandardowych form świadczenia pracy występują na rynku?
 

Czy pojęcie nowych form świadczenia pracy można zdefiniować oraz sklasyfikować jako tradycyjny stosunek pracy?
 

Jakie rodzaje niestandardowych form świadczenia pracy występują na rynku?
 

Strategiczne dzielenie się pracownikiem -jeden pracownik zatrudniony przez grupę pracodawców

Dzielenie się pracą -pracodawca zatrudnia co najmniej dwóch pracowników na jednym stanowisku

Interim management -wykwalifikowani specjaliści są zatrudniani tymczasowo na potrzeby określonego projektu

Praca dorywcza, praca na wezwanie-elastyczne korzystanie z usług pracownika w zależności od potrzeb

Praca zdalna, mobilna, oparta na technologiach informacyjnych i telekomunikacyjnych-pracownik wykonuje pracę w dowolnym miejscu i czasie, korzystając z nowoczesnych technologii

Praca za talony -stosunek pracy opiera się na płatności za usługi talonem zakupionym od autoryzowanej organizacji, która pokrywa zarówno wypłatę, jak i składki na ubezpieczenie społeczne

Praca portfelowa -osoba samozatrudniona/freelancer pracuje dla wielu klientów, wykonując dla każdego z nich niewielkie zlecenia

Praca za pośrednictwem platform internetowych -internetowa platforma służąca do dopasowywania pracodawców i pracowników, duże zadania są dzielone na mniejsze części          i przydzielane pracownikom w „wirtualnej chmurze”

Zatrudnienie wspólne -freelancerzy, osoby samozatrudnione lub mikroprzedsiębiorstwa współpracują na zasadzie co-workingu, kooperatywy bądź organizacji parasolowych


Czy pojęcie nowych form świadczenia pracy można zdefiniować oraz sklasyfikować jako tradycyjny stosunek pracy?
 

Pojęcie nowych form pracy już w samej definicji zakłada, że jest to inny niż tradycyjny model zatrudnienia (czyli na czas nieokreślony, pełen etat, w stałych godzinach pracy i w jednym, stałym miejscu).


Jakie są zasadnicze różnice w pracy wykonywanej na podstawie samozatrudnienia, outsourcingu, leasingu pracowniczego, praca na telefon, job-sharing, work-sharing, job-rotation?
 

Większość nowych form pracy wiąże się z pracą mobilną, zdalną, wykonywana w różnych miejscach, najczęściej z domu, ale nie tylko. Oczywiście ma to swoje plusy i minusy. Niewątpliwie zaletą jest elastyczny czas pracy, ale i to dla niektórych może się okazać "niebezpieczne". 

Zasadniczo, nowe formy występujące najczęściej w Polsce (np. job sharing, praca za talony czy praca portfelowa są raczej rzadko spotykane) dzieli się na zatrudnienie pracownicze (umowy terminowe, zatrudnienie w niepełnym wymiarze czasu pracy, telepraca, praca na wezwanie) oraz niepracownicze (umowy cywilnoprawne: umowa zlecenie, umowa o dzieło, umowa agencyjna; praca nakładcza) oraz pozostałe formy (leasing pracowniczy, job sharing, job rotation), (źródło: Elastyczne formy zatrudnienia. Informator. Warszawa 2015).

Różnice między wymienionymi nowymi formami pracy mogą wynikać także m.in. z miejsca jej wykonywania, czasu pracy oraz rodzaju wynagrodzenia.


Czy uczestnicy rynku pracy są świadomi zagrożeń jaka stwarza taka praca, czy elastyczne formy świadczenia pracy są bezpieczne?
 

Zagrożenia, jakie wynikają z pracy w nowych formach to m.in. wspomniany brak ergonomicznego dostosowania stanowiska pracy oraz brak jakiejkolwiek kontroli nad warunkami pracy. Jeśli praca jest wykonywana w domu, niejednokrotnie pracownik jest jednocześnie i w pracy i w domu - zatarte granice, brak równowagi między pracą i życiem (jest to odrębne zagadnienie; brak równowagi powoduje również szereg negatywnych konsekwencji dla dobrostanu pracownika).


Jakie zagrożenia niesie praca wykonywana w nowoczesnych formach świadczenia pracy?
 

Poza ważnym aspektem, jakim są warunki, w których wykonywana jest praca, nie mniej ważnym obszarem są czynniki psychospołeczne, takie jak: wsparcie przełożonego i współpracowników (często brak w nowych formach), kontrola nad wykonywaną pracą, motywacja do pracy i satysfakcja z niej płynąca. 

 Praca świadczona w nowych formach niejednokrotnie wiąże się z faktem, że nie jest to praca jedyna; pracownik taki może mieć kilka prac  (wiążę się to często z aspektem finansowym). Największym zagrożeniem płynącym z pracy "na kilku etatach" jest brak równowagi, przemęczenie, stres, a w efekcie problemy ze zdrowiem (fizycznym i psychicznym), obniżona jakość życia.

Kolejnym zagrożeniem może być niepewność pracy. Zatrudnienie na pełen etat, w jednym miejscu na czas nieokreślony daje poczucie stabilizacji.


Jakie zagrożenia psychospołeczne mogą wystąpić przy świadczeniu takiej formy pracy?

 

Taka praca wykonywana jest najczęściej w domu, nie obowiązuje tradycyjny, dopuszczalny czas pracy  – prace wykonuje się sporadycznie, brak ciągłości czasu pracy, networking wśród osób samozatrudnionych, obsługa urządzeń w technologii ICT, to warunki, które wpływają na pogorszenie dobrostanu pracowników. Pomimo, iż wartością dodaną jest elastyczność czasu pracy, autononia, rozwój umiejętności zawodowych, zadowolenie z pracy, samorealizacja, to

jednak osoby takie pozostają bez wsparcia społecznego, pracę wykonują w nieograniczonej ilości godzin, są odizolowani od grupy zawodowej, praca wykonywana jest często  nie ergonomicznych warunkach pracy, brak szkoleń bhp oraz badań lekarskich. Długotrwały stan może spowodować stres, niezadowolenie z pracy a co za tym idzie zaburzenia  w zdrowiu psychicznym.

 

W przypadku problemów zdrowotnych związanych z przedłużoną ekspozycją na stres wynikający z zagrożeń psychospołecznych zwykle mówimy o zaburzeniach w stanie zdrowia psychicznego (a nie o chorobach psychicznych). Wśród typowych zaburzeń tego rodzaju wymienia się: depresje reaktywne i zaburzenia lękowe. Możliwe jest także występowanie zaburzeń w postaci nadużywania alkoholu lub innych substancji psychoaktywnych. Badania wskazują jednak, że do problemów zdrowotnych jakich pracownicy doświadczają wskutek stresu zalicza się nie tylko zaburzenia psychiczne. Skutkiem chronicznego stresu związanego z pracą są również: problemy mięśniowo-szkieletowe, choroby sercowo- i mózgowo-naczyniowe, a nawet niektóre nowotwory. Oczywiście, stres jest tylko jednym z licznych czynników ryzyka wystąpienia  wspomnianych  problemów zdrowotnych.  Dlatego tak ważne pozostają badania profilaktyczne, nie tylko lekarskie.

 

No co zwrócić uwagę przy podjęciu takich form pracy?

Do kogo można zwrócić się o pomoc prawną, pomimo braku regulacji w przepisach z zakresu prawa pracy?

 

Paneliści:

1.dr Katarzyna Hildt-Ciupińska – CIOP-PIB

2.Bartosz Kopeć, GIP

3.dr Katarzyna Orlak, Stowarzyszenie „Zdrowa Praca”

4.mec. Katarzyna Wieczorek-Dubska, OSPSBHP

 

13.15-14.10 PANEL 2

BEZPIECZEŃSTWO CZŁOWIEKA W STREFIE ZAGROŻENIA CHEMICZNEGO

   Procedury w sytuacjach awaryjnych

   Problemy w spełnianiu wymogów prawnych

Według danych podanych przez Europejską Agencję Bezpieczeństwa i  Zdrowia w pracy w 2015 r. 17% pracowników w UE zgłosiło, że są narażeni na kontakt z produktami chemicznymi lub substancjami przez co najmniej jedną czwartą swojego czasu pracy, a odsetek ten praktycznie nie zmienił się od 2000 r.; 15% zgłosiło wdychanie dymu, oparów, kurzu lub pyłu  w pracy.

Niektóre wysoce niebezpieczne substancje, takie jak azbest  lub polichlorowane bifenyle (PCB) są obecnie zakazane lub objęte ścisłą kontrolą. Jednocześnie nadal szeroko stosuje się inne potencjalnie szkodliwe substancje, a obowiązujące przepisy zapewniają właściwe zarządzanie związanym z nimi ryzykiem. W całej Europie miliony pracowników mają styczność z czynnikami chemicznymi i biologicznymi, które mogą im szkodzić


Czym są substancje niebezpieczne?

Jakie zagrożenia niosą stosowane substancje szkodliwe dla zdrowia?
 

Substancje niebezpieczne , czyli każda ciecz, gaz lub ciało stałe stanowiące zagrożenie dla zdrowia lub bezpieczeństwa pracowników, znajdują się w niemal wszystkich miejscach pracy. Problemy zdrowotne, które mogą być powodowane pracą z niebezpiecznymi substancjami są bardzo zróżnicowane: od łagodnych podrażnień oczu i skóry, po poważne skutki, takie jak wady wrodzone i choroby nowotworowe. Skutki mogą być dotkliwe lub przewlekłe, a w przypadku niektórych substancji obserwuje się ich kumulację. Do najczęstszych zagrożeń należą:

Niektóre substancje niebezpieczne stwarzają zagrożenia dla bezpieczeństwa, takie jak ryzyko pożaru, wybuchu lub uduszenia. Co więcej, większość substancji niebezpiecznych wykazuje kilka spośród tych właściwości.

 

Bezpieczeństwo w procesie pracy dla bezpieczeństwa przemysłowego.

Jak jesteście Państwo przygotowani na wypadek awarii chemicznej?
 

-przygotowanie na awarie i postępowanie w trakcie awarii, (uczestnicy jako kierujący, prowadzący procesy przemysłowe),

- gotowość na wypadek zdarzenia awaryjnego, (ćwiczenia awarii technicznych, zakres, ćwiczenia ratowników chemicznych, syreny alarmowe, służby, instytucje zewnętrzne, przeglądy utrzymanie ruchu)

- zasoby i utrzymywanie zasobów na wypadek awarii (stany minimalne, ludzie na instalacji, stany minimalne ratowników chemicznych, zakładowe brygady straży pożarnej),


W jaki sposób komunikujecie Państwo pracownikom i społeczności lokalnej sytuacje awaryjne?
 

- komunikacja zagrożeń w czasie awarii, odpowiednie alarmowanie, zaangażowanie mediów.

 

Bezpieczeństwo pracowników przy używaniu substancji chemicznych.

- karty KCHSN, wyciągi z kart, scenariusze narażenia, komunikowanie w jaki sposób zapewnić zapoznanie z większą liczbą takich kart, szkolenia pracowników na wypadek kontaktu ze skórą, drogami oddechowymi, oczu, środki ochrony indywidualnej

- system, który pozwala na zarządzenie chemią w zakładzie, zaangażowanie produkcji, Służby BHP, Zakupów, kwestia substancji rakotwórczych i mutagennych- prowadzenie rejestrów, przechowywanie, PIP, PIS.


Co powinna zawierać procedura awaryjna?  
 

       Aby zapewnić im bezpieczeństwo, pracownicy powinni być informowani o:

  • wynikach ocen ryzyka przeprowadzanych przez pracodawcę
  • zagrożeniach, na jakie są narażeni i ich potencjalnym wpływie
  • tym, co powinni zrobić, by zapewnić bezpieczeństwo sobie i innym
  • Komu należy zgłaszać potencjalne problemy?
  • Wyniki monitorowania narażenia lub profilaktycznej opieki lekarskiej
  • Środki zapobiegawcze, które należy zastosować podczas prac konserwacyjnych
  • Pierwsza pomoc

 

Co to jest system REACH i komu on jest potrzebny?


Obowiązujące przed opublikowaniem rozporządzenia REACH uregulowania prawne w Unii Europejskiej w zakresie substancji chemicznych były zbiorem wielu różnych dyrektyw oraz rozporządzeń tworzonych sukcesywnie na przestrzeni lat. Inne zasady dotyczyły „istniejących” a inne „nowych” chemikaliów. Obowiązek oceny substancji pod kątem oddziaływania na zdrowie ludzkie i środowisko dotyczył wyłącznie substancji „nowych” tj. wprowadzonych na rynek Wspólnoty Europejskiej po 1981 r. Nie dotyczył natomiast substancji „istniejących” tj. wprowadzonych na rynek WE pomiędzy 1 stycznia 1971 a 18 września 1981 - uwzględnionych w EINECS (Europejski Wykaz Istniejących Substancji o Znaczeniu Komercyjnym).

W efekcie funkcjonujący system nie zapewniał dla większości substancji znajdujących się w obrocie na terenie WE (99% tych substancji to substancje „istniejące”) uzyskania informacji niezbędnych do oceny ryzyka chemicznego oraz wprowadzenia środków kontroli tego ryzyka.

W istniejącym stanie prawnym za przeprowadzenie oceny ryzyka związanego z substancjami chemicznymi odpowiadały organy władzy publicznej – a nie przedsiębiorstwa, które je produkują, importują bądź stosują. Obowiązek udostępniania informacji dotyczących niebezpiecznych właściwości substancji, zagrożeń dla zdrowia lub środowiska spoczywał na producentach oraz importerach substancji chemicznych. Przepisy nie nakładały takiego wymogu na dalszych użytkowników (importerów, producentów preparatów i ich użytkowników), chyba że substancja musiała zostać sklasyfikowana i wyposażona w kartę charakterystyki na jednym z dalszych etapów dostaw. Obecnie również dalszy użytkownik odpowiedzialny jest za proces stosowania substancji  i narażenia swoich pracowników, nawet jeśli nie  dysponuje karą charakterystyki  użytkowanych chemikaliów począwszy od małych zakładów aż po korporacje przemysłowe.

Problemy związane z funkcjonującym systemem oraz pogłębiające się coraz bardziej różnice między poszczególnymi krajami UE w zakresie możliwości bezpiecznego zarządzania chemikaliami spowodowały konieczność wprowadzenia reformy europejskich przepisów dotyczących chemikaliów. Reformą tą jest system REACH – pakiet legislacyjny zakładający obowiązkową rejestrację substancji chemicznych, ocenę dokumentacji technicznej oraz ocenę substancji, udzielanie zezwoleń na wykorzystywanie substancji do produkcji i obrotu, a także utworzenie Europejskiej Agencji Chemikaliów z siedzibą w Helsinkach - instytucji odpowiedzialnej za funkcjonowanie systemu REACH, w tym także za rejestrację substancji. Obecnie wszystkie kraje EU posiadają agendy krajowe ECHA (Europejskiej Agencji Chemikaliów), która sporządziła wykaz substancji spełniających  kryteria określone w załączniku III do rozporządzenia REACH. Wykaz ma pomóc  zorientować się, czy w stosunku do konkretnych substancji będą miały zastosowanie wymagania w zakresie rejestracji, czy pełny zestaw informacji określony w załączniku CLP ( wykazu substancji)

Konieczność wykorzystywania w procesach pracy czynników o działaniu rakotwórczym lub mutagennym stanowiła jednocześnie wyzwanie dla służb związanych z bezpieczeństwem i higieną pracy oraz pracodawców. Bezwzględnie konieczne było takie organizowanie pracy z poszanowaniem obowiązujących przepisów, aby uniemożliwić wystąpienie chorób nowotworowych pochodzenia zawodowego. Dlatego niezwykle istotnym elementem uznano  zapewnienie bezpiecznych warunków pracy osobom pracującym w narażeniu na te czynniki oraz monitorowanie ich stanu zdrowia, stąd pojawiły się zgodnie z  rozporządzeniem (CLP).  Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1272/2008 z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie klasyfikacji, oznakowania i pakowania substancji i mieszanin, wymagane definicje które od tego czasu zmieniano wiele razy aktualizując wykaz chemikaliów wzbogacony o nowe definicję „wprowadzającego do obrotu” oraz definiujący „substancje” i „mieszaniny” oraz nakreślające spojrzenie na polimery.

REACH powinien zatem znacząco wesprzeć skuteczność obecnego prawa w zakresie ochrony pracowników przed narażeniem na niebezpieczne substancje chemiczne w różnych branżach przemysłu i powinien wspomóc walkę z ryzykiem wystąpienia chorób zawodowych poprzez:

  • dostarczenie niezbędnych informacji o właściwościach chemicznych substancji i sposobach obniżania ryzyka w trakcie ich stosowania;
  • wdrożenie komunikacji wzdłuż łańcucha użytkowników;
  • zachęcenie do zastępowania substancji mniej niebezpiecznymi, poprzez procedury autoryzacji i rejestracji.

 

 W życiu codziennym spotykamy coraz to nowsze technologie, w tym nowe produkty zawierające substancje chemiczne szkodliwe dla zdrowia. Czy w Polsce system Reach obejmuje wszystkie substancje wprowadzane na rynek? Kto jest za to odpowiedzialny?

 

System REACH pozwala pracodawcom, dzięki ocenie ryzyka chemicznego, przeprowadzanej na podstawie wspólnych we wszystkich krajach Unii zasad, uzyskać rzetelne informacje na temat stosowanych, produkowanych i utylizowanych chemikaliów. W efekcie tego, przekazywana pracownikom informacja o ryzyku zawodowym występującym na poszczególnych stanowiskach pracy będzie dokładniejsza i bardziej wiarygodna. Ponadto na każdym etapie drogi chemikaliów konieczne będzie analizowanie potrzeby ich stosowania i prawidłowości podjętych środków ograniczających narażenia zawodowe.

Efektem wejścia w życie rozporządzenia REACH jest również zmniejszenie kosztów ochrony środowiska w związku z wprowadzaniem substancji o coraz mniejszym oddziaływaniu negatywnym na środowisko naturalne.

Rozporządzenie REACH nałożyło szereg nowych obowiązków na przemysł chemiczny. Będzie również wymagało od organów nadzoru i kontroli profesjonalnego podejścia i konsekwencji w egzekwowaniu jego przepisów. Organy nadzoru i kontroli będą mogły sprawdzić efektywność wprowadzenia w życie unormowań zawartych w tym rozporządzeniu, zweryfikować ich prawidłowość i wspólnie z pracodawcami, poprzez wydawane zalecenia, dążyć do pełnej realizacji nowych europejskich przepisów w zakresie chemikaliów i zwiększania bezpieczeństwa pracujących.


Kto ma obowiązek sporządzenia scenariusza narażenia dla substancji?
 

Firma otrzymała od dostawcy kartę charakterystyki substancji zarejestrowanej posiadającej nr REACH. Dostawca nie przekazał jednak scenariusza narażenia ES. Ocena bezpieczeństwa chemicznego nie była przeprowadzana dla żadnej z substancji, które tworzą ten materiał, ani dla samego materiału - tak czytamy w punkcie 15.2 karty charakterystyki.


Czy mamy prawo żądać od dostawcy scenariusza narażenia? Czy mamy obowiązek wykonać go sami? Co powinna obejmować rozszerzona karta charakterystyki przekazana przez dostawcę?

 

Jak Państwo zarządzacie oceną ryzyka zawodowego przy narażeniu na działanie substancji chemicznych?

Paneliści:

1. Marcin Koproń, Grupa Azoty Zakłady Azotowe „Puławy” S.A.

2. Dariusz Szutarski, Grupa Adriana S.A.; Regionalny Ośrodek Szkolenia BHP

3. Kinga Sikora-Wencławek, Phytopharm Klęka S.A. (OSPSBHP)

4. Maciej Abramowicz, H+H Polska sp. z o.o.

5. Maciej Olejnik, Borne Furniture Sp. z o.o. Gorzów

 

15.15 16.15 DEBATA OTWARTA

 

INWESTYCJA W BEZPIECZEŃSTWO PRACOWNIKA DZISIEJSZY KOSZT PRZYSZŁYM ŹRÓDŁEM ZYSKU

Marszałek debaty: red. Michał Olszański

Coraz większa liczba przedsiębiorców zdaje sobie sprawę z faktu, że zapewnianie odpowiednich warunków pracy pracownikom warunkuje zysk przedsiębiorstwa i jego konkurencyjność na rynku pracy. Przed podjęciem decyzji w zakresie poniesienia nakładów, często analizowane są koszty i korzyści.

Z ekonomicznego punktu widzenia jako optymalny przyjmuje się często taki poziom bezpieczeństwa pracy i ochrony zdrowia, dla którego suma nakładów na działalność profilaktyczną, kosztów wypadków i zdarzeń prawie wypadkowych osiąga minimum.

Ze sprawozdania z działalności Państwowej Inspekcji Pracy w roku 2018 wynika, że w roku 2018 wypadkom przy pracy uległo 84 304 osób, w tym w śmiertelnych 2009 osób, ciężkich 517 osób. Na  80 784 kontrolowanych zakładów pracy, stwierdzono nieprawidłowości dotyczących środków ochrony indywidualnej w stosunku do 34 300 pracowników. Prawie 10% przyczyn wypadków, to brak lub niewłaściwy stan środków ochrony osobistej pracowników.

Według danych GUS urazy najczęściej związane są z kończynami górnymi 48,3% i kończynami dolnymi 35,0%. Dlaczego ten udział jest taki duży?

 

Jak na tle innych krajów oceniacie Państwo poziom wyposażenia pracowników i podejście do bezpieczeństwa w zakładach pracy?

 

Jakie są trendy w środkach ochrony indywidualnej, czy będą pozwalać na diametralne obniżenie kosztów i zwiększenie bezpieczeństwa?

 

Jak przekonać pracodawcę do inwestowanie w bezpieczeństwo pracownika?

Obowiązkowe badania dopasowania środków ochrony indywidualnej do pracownika przed przystąpieniem do pracy czynnikiem zapobiegającym chorobom zawodowym.

Jakie korzyści może osiągnąć pracodawca, który wprowadzi takie badania?

Czy dzisiejsze koszty ponoszone na zapewnienie bezpiecznych warunków pracy mogą być zyskiem w przyszłości?

Mówcy:

1. Marcin Lewandowski, PRKiL TRAKCJA S.A.

2. Zbigniew Żurek, Business Centre Club

3. Barbara Gronowska, Faurecia Wałbrzych S.A.

4. Monika Michalczuk, Bader Polska Sp. z o.o.

5. Andrzej Wieder, Ejendals AB

6. Tomasz Bednarek, DuPont Poland Sp. z o.o.

7. Adam Jabłoński, Filter Service

8. Janusz Rożnowski, Iturri Group

9. Joanna Nagraba, Faraone Poland sp. z o.o.

10. Ewa Czuryło, Tarbonus Sp. z o.o.

 

Dyskusja z publicznością Podsumowanie debaty

 

Dzień 27 września 2019 r.

10.10-11:00 PANEL 1

OCENA RYZYKA ZAWODOWEGO W ZARZĄDZANIU BEZPIECZEŃSTWEM PRAKTYKA W POLSKICH ZAKŁADACH

Moderator panelu: Dagmara Polowczyk, członek ZG OSPSBHP

Ocena ryzyka kluczowym elementem w zarządzaniu zakładem pracy – dr Jennet Arshimova, IOSH, NEW HSE

 

Ocena ryzyka zawodowego w systemie ochrony pracy jako rzeczywiste narzędzie zarządzania

na przykładzie doświadczeń Polski i Niemiec

Praktyczna rola służby bhp i społecznej inspekcji pracy jako doradców pracodawcy

w zarządzaniu bezpieczeństwem pracy

Ocena ryzyka zawodowego to jeden z kluczowych narzędzi zarządzania bezpieczeństwem pracy. Jest działaniem prowadzonym w celu określenia jego poziomu i dopuszczalności. Jest systematycznym badaniem wszystkich aspektów pracy.

Zgodnie z art. 226 ustawy z 26.06.1974 r. - Kodeks pracy (Dz.U. z 2016 r. poz. 1666 ze zm.) – dalej k.p., pracodawca ma obowiązek oceniać i dokumentować ryzyko zawodowe związane z wykonywaną pracą oraz stosować niezbędne środki profilaktyczne zmniejszające to ryzyko, a ponadto informować pracowników o ryzyku zawodowym , które wiąże się z wykonywaną pracą, oraz o zasadach ochrony przed zagrożeniami.

Jej głównym celem jest zapewnienie poprawy warunków pracy oraz ochrony życia i zdrowia pracowników. Od sposobu przeprowadzenia tej oceny zależy w dużej mierze skuteczność funkcjonującego w przedsiębiorstwie systemu zarządzania bezpieczeństwem i higieną pracy.

Jakie metody oceny ryzyka sprawdzają się najlepiej ?

Jak wykorzystać ocenę ryzyka aby proaktywnie przeciwdziałać zagrożeniom?


Co zrobić aby ocena ryzyka była „żyjącym dokumentem”, który zmienia się wraz ze zmianami zachodzącymi w firmie?


Czy przy obecnych wymaganiach prawnych ocena ryzyka obejmuje wszystkie aspekty wpływające na bezpieczeństwo pracowników, czy są potrzeby zmian?


Czy prawidłowe jest podejście iż to pracownik służby BHP jest głównym „wykonawcą” oceny ryzyka?


 Jakie podejście do oceny ryzyka (inne niż w Polsce?) mają nasi sąsiedzi?


 Rzeczywistość, zmieniające się przepisy i procedury wewnętrze a wykorzystywanie oceny ryzyka zawodowego jako narzędzia w zarządzaniu dużą firmą z licznym zatrudnieniem

- Nowe metody opracowywania dokumentów oceny ryzyka zawodowego

 

Czy w obecnych czasach dostępne metody oceny ryzyka spełniają oczekiwania odbiorców ?

 

Czy ocena ryzyka zawodowego w praktycznym jego podejściu w dużej organizacji jest elementem stałego zarządzania czy jednak elementem, który należy opracować na potrzeby wymagań prawa?

 

Wyniki oceny ryzyka wiążą się często z nakładami finansowymi, jak zarządzać budżetem firmy ?
 

W jakich procesach zarzadzania biznesem ocena ryzyka zawodowego może być wykorzystywana jako narzędzie wspierające ?

 

Praktyczna rola służby bhp i społecznej inspekcji pracy jako doradców pracodawcy w zarządzaniu bezpieczeństwem pracy 

Pojęciem praktycznego podejścia służby bhp i społecznej inspekcji pracy może mieć wiele znaczeń czy na przykładzie dużej organizacji o międzynarodowym zasięgu można doprecyzować tą tezę

Oczekiwania pracodawców od służb bhp i społecznej inspekcji pracy na przykładzie dużego zakładu produkcyjnego

 

Paneliści:

1. Barbara Makowska, International Paper Cellulose Fibers Poland Sp. z o.o

2. Krystian Kwiecień, PGE GiEK S.A.,

3. dr Jennet Arshimova, IOSH, NEW HSE

4. dr Józef Witczak, ZG OSPSBHP

5. Tomasz Zadrejkowski, Jabil Poland Sp. z o.o.

 

11.30-12.30 PANEL 2

SŁUŻBA BHP W KRAJACH UNII EUROPEJSKIEJ WYZWANIA I PERSPEKTYWY NA PRZYSZŁOŚĆ

Moderator panelu: Michał Wasilewski członek ZG OSPSBHP

Służba bezpieczeństwa i higieny pracy w Unii Europejskiej – od doradztwa pracodawcy do partnerstwa w kształtowaniu systemu ochrony pracy – Paweł Rozowski, członek ZG OSPSBHP

   Wyzwania dla służby bhp w przyszłości

   Możliwości zatrudnienia służby bhp w krajach UE

W zmieniającej się co dzień rzeczywistości rynku pracy, wobec wyzwań które niosą nowe technologie, procesy produkcji, migracje pracowników, presja globalnej konkurencji, niezmiennym zadaniem służby bezpieczeństwa i higieny pracy jest być kompetentnym doradcą pracodawcy.

Kluczem do jakości naszej pracy jest ustawiczne kształcenie i doskonalenie zawodowe w dziedzinie efektywnej ochrony człowieka w procesach pracy – poznanie i zrozumienie nowych środków technicznych i organizacyjnych jak również sposobów i form kształtowania pożądanych postaw osób wykonujących pracę, dla lepszego zarządzania bezpieczeństwem i zdrowiem w pracy.


Jaka jest rola służby bhp w zakładach w krajach UE?
 

Pomimo standardów związanych z ISO, mamy różne podejście do procesu edukacji dla profesjonalistów BHP, a także różne wymogi prawne i możliwości wykonywania tego zawodu. Ze względu na odmienne podejście ujednolicenie tego zawodu w ESCO jest doskonałym pomysłem - zbudowanie podstaw wzajemnego zrozumienia dla ogólnej poprawy.


Jakie są możliwości ujednolicenia kompetencji służby BHP w Europie?
 

ESCO to wielojęzyczna europejska klasyfikacja umiejętności, kompetencji, kwalifikacji i zawodów. ESCO jest częścią strategii „Europa 2020”. W klasyfikacji ESCO określono i uszeregowano umiejętności, kompetencje, kwalifikacje i zawody istotne dla unijnego rynku pracy oraz kształcenia i szkolenia. Klasyfikacja pokazuje w sposób systematyczny relacje między różnymi pojęciami. Klasyfikacja ESCO jest stale nowelizowana.

https://ec.europa.eu/esco/portal/home?resetLanguage=true&newLanguage=pl

Wybierając np. „Specjalista ds. higieny, bezpieczeństwa pracy i środowiska” można dowiedzieć się jakie oczekiwania określono dla tego zawodu, i tak:

 Podstawowe umiejętności i kompetencje

  • doradzać w kwestii zarządzania konfliktami
  • doradzać w kwestii zarządzania ryzykiem
  • informować o środkach w zakresie zdrowia i bezpieczeństwa
  • kształcić pracowników w kwestii zagrożeń w miejscu pracy
  • monitorować zmiany w przepisach
  • przedstawiać sprawozdania
  • przeprowadzać ocenę ryzyka
  • przestrzegać norm bezpieczeństwa w kontekstach przemysłowych
  • zapewniać zgodność z przepisami środowiskowymi

Wiedza podstawowa

  • normy jakości
  • ocena czynników ryzyka i zagrożeń
  • prawo ochrony środowiska
  • przepisy z zakresu zdrowia, bezpieczeństwa i higieny
  • rysunki techniczne
  • środki ochrony indywidualnej

Umiejętności i kompetencje dodatkowe

  • doradzać w kwestii systemów zarządzania ryzykiem środowiskowym
  • dostarczać rozwiązania usprawniające pracę
  • edukować w zakresie zarządzania sytuacjami wyjątkowymi
  • korzystać z różnych kanałów komunikacji
  • myśleć analitycznie
  • pośredniczyć w kontaktach z kadrą zarządzającą
  • przeprowadzać analizę ryzyka
  • przeprowadzać audyty w miejscu pracy
  • przeprowadzać oceny stanu zdrowia
  • przeprowadzać oceny w zakresie zdrowia, bezpieczeństwa i środowiska
  • przeprowadzać wywiad w celu uzyskania informacji
  • stosować zasady zarządzania konfliktami
  • testować strategie bezpieczeństwa
  • wdrażać plany strategiczne
  • wydawać pozwolenia
  • wykrywać przypadki naruszenia założeń polityki
  • zachowywać poufność
  • zarządzać projektem

Wiedza dodatkowa

  • przepisy prawne dotyczące zatrudnienia
  • techniki audytu
  • zapobieganie zanieczyszczeniom
  • zarządzanie projektami


Jakie szanse ma polski ekspert bhp w zatrudnieniu w innych krajach a jakie szanse są dla ekspertów bhp z zagranicy?
 

OSPSBHP ma ambicje budować standardy profesjonalizmu służby BHP w Polsce mające odniesienie do standardów uznawanych w Unii Europejskiej. Uniwersalny standard SKU I, potwierdzający bazową wiedzę, umiejętności i kompetencje służby BHP, tworzony we współpracy z partnerami z ENSHPO ma być w założeniu znany i uznawany w jak największej grupie państw UE, w szczególności w Europie Centralnej (włączając Niemcy).

Rozwój kształcenia ustawicznego w Europie jest jednym z celów Europejskiego Funduszu Społecznego.


Czy można budować kulturę bezpieczeństwa w oparciu o doświadczenia innych krajów ?
 

Współpraca z członkami ENSHPO w zakresie przygotowania europejskich standardów wiedzy i umiejętności profesjonalistów z dziedziny bhp mogłaby dać efekt synergii działań, które trudno by osiągnąć w jakikolwiek inny sposób. Rdzeniem standardu może być sylabus i książka dla profesjonalistów z dziedziny BHP. Książka zawierałaby całą wiedzę potrzebną do zdobycia kwalifikacji. Będzie też zawierała działania i studia przypadków ilustrujące kluczowe obszary objęte sylabusem do wykorzystania podczas studiowania. Z uwagi na to, iż opracowanie  nowego standardu jest skomplikowanym i czasochłonnym procesem, zaproponowaliśmy ​​wdrożenie wspólnego projektu z innymi członkami ENSHPO w oparciu o fundusze z publicznych międzynarodowych mechanizmów finansowania.

Paneliści:

1.Nelson Leite e Sá, Prezes Zarządu CEO & Founder iNLS Solutions, Portugalia

2. Mireya Rifa Fabregat, AEPSAL, ENSHPO

3. dr inż. Aleksandra Koteras, Główny Instytut Górnictwa

4. Paweł Rozowski, członek ZG OSPSBHP

5. Nadja Weicker, Centurion Safety Products

 

13.30 14.20 PANEL 3

POTRZEBA SPECJALIZACJI BRANŻOWEJ W SZKOLENIU SŁUŻBY BHP

Moderator panelu: Beata Kaczmarek, prezes zarządu oddziału OSPSBHP w Katowicach Doświadczenia IOSH w realizacji programu szkoleń branżowych dla doradców OSH - prof. Hans Joergen Limborg, AM-PRO, ENSHPO

   Systemy szkoleń służby bhp w Europie

   Celowość specjalizacji branżowych szkoleń dla służby bhp

Jaki jest cel szkoleń branżowych dla pracowników służby bhp?


Jakie korzyści dla pracownika i pracodawcy wynikną z faktu lepszego przygotowania pod względem branżowym pracownika służby bhp?


Jakie korzyści dla pracownika służby bhp przyniesie wysyłanie go przez zakład na różnego rodzaju branżowe kursy i szkolenia?


Czy „branżyści” są w stanie lepiej wykorzystać zdobyte doświadczenie i umiejętności w pracy zawodowej?
 

Osoby po rocznych studiach podyplomowych w zakresie bhp na podbudowie np. trzyletnich studiów licencjackich na dowolnym kierunku i bez żadnego stażu zawodowego pełnią w zakładach przemysłowych zadania służby bhp.


Na jakie konkretnie działania przełożyć się może doświadczenie pracownika służby bhp będącego tzw. „branżystą”?


Czy jest potrzeba dyskusji o branżowym ukierunkowaniu szkolenia pracowników bhp? Jakie są  powody inicjowania takiej rozmowy?


Czy te rozważania powinny dotyczyć również kształcenia zawodowego na kierunku bhp i studiach podyplomowych? Czy jest możliwość branżowego ukierunkowania tego kształcenia? Jeżeli tak, to o co powinno się je wzbogacić?


Czy kształcenie zawodowe pracowników służby bhp powinno zawierać wiedzę o specyfice wszystkich branż (np. specyficzne zagrożenia, skutki stosowania technologii), czy może tylko niektórych przyjmując, że dla pozostałych wystarczy wiedza dziś przekazywana.


Czy potrzebne jest określenie wymagań programowych dla organizatorów studiów podyplomowych.


Dzisiaj ich brak powoduje, że każda uczelnia przygotowuje taki program, na jaki ją stać, nie kierując się żadnym obowiązkiem uwzględnienia niezbędnych dla przygotowania pracownika służby bhp wiedzy, umiejętności i cech psychospołecznych. Trudno byłoby w tej sytuacji wymagać uwzględniania dodatkowych zagadnień związanych z wiedzą branżową.

(Jest opracowany standard kwalifikacji zawodowych dla zawodu specjalisty bhp)

 

Może zatrudnienie pracownika służby bhp powinno być poprzedzane skierowaniem go na szkolenie zaznajamiające z wiedzą o branży w przypadku gdy kandydat ukończył studia podyplomowe a nie ma wcześniejszego kierunkowego wykształcenia akademickiego (np. na kierunku chemicznym przy zatrudnieniu w zakładzie o tym profilu). Chodziłoby o to aby pracownik służby bhp był partnerem w rozmowach z pracodawca i kadrą inżynierską. W tym celu potrzebna jest wiedza np. o technologiach, maszynach i urządzeniach, organizacji pracy itd.

Dotąd w kształceniu akademickim i szkoleniu ustawicznym dominuje pogląd, że wiedza z zakresu prawa, zarządzania bezpieczeństwem, oceny ryzyka, wypadków, zagrożeń jest do zastosowania w każdym miejscu pracy i nie wymagają specyficznych procedur (np. nie jest prawdą, że w zakładzie o profilu chemicznym najistotniejszymi zagrożeniami są chemiczne). Zakład pracy i jego cechy charakterystyczne, doświadczenie poznaje się i zdobywa w czasie pracy. Czy taki pogląd jest uprawniony, jakie są jego wady?

 

Czy wiedza związana ze specyfiką branż powinna być uwzględniana w ramach obowiązkowych szkoleń okresowych czy niezależnie od tych szkoleń – tam gdzie jest to potrzebne?
 

Realizując projekt badawczy związany z charakterystyką zawodów realizatorzy tego projektu wyróżnili 25 branż, GUS posługuje się klasyfikacją złożoną z 21 branż. Klasyfikacje te bardzo się różnią. Każda z branż jest także zróżnicowana wewnętrznie. Jak w związku z tym zaplanować szkolenia branżowe i kto miałby to zrobić?

W Polsce ponad 90% przedsiębiorstw tp przedsiębiorstwa małe i średnie obsługiwane w większości przez specjalistów z zewnątrz, którzy obsługują jednocześnie kilka przedsiębiorstw różnych branż. Jak dla nich zorganizować szkolenia branżowe?

 

Czy szkolenia okresowe z zakresu bhp dla pracowników przemysłu powinni prowadzić pracownicy służby bhp „branżyści” czy nie stanowi to żadnego problemu? Czy szkolenie okresowe powinno być w całości prowadzone przez jedną osobę?
 

Z dniem 1 września 2019 r. wchodzi w życie zmiana Karty Nauczyciela, w której dodaje się art. 70c w myśl którego dla nauczycieli teoretycznych przedmiotów zawodowych i nauczycieli praktycznej nauki zawodu zaprojektowano nową formę doskonalenia - obowiązkowe szkolenia branżowe, które będą realizowane w obowiązkowym wymiarze 40 godzin cyklicznie w okresach trzyletnich w przedsiębiorstwach związanych z nauczanym zawodem.


Czy podobnych rozwiązań nie powinno wprowadzić się w Rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 2 września 1997 r. w sprawie służby bezpieczeństwa i higieny pracy (Dz. U. Nr 109, poz. 704 z późn. zm.)?


Jakie systemy szkoleń dla służby bhp są w innych krajach?
 

W Niemczech wprowadza się pilotażowe szkolenia, do których został opracowany profil kompetencji dla specjalistów do spraw higieny i bezpieczeństwa pracy. Jest to zbiór przymiotników charakteryzujących postawę specjalisty BHP. Wynika z niego, że oczywiście wymagana jest wiedza fachowa, ale jest to tylko część wymagań, istotne są dalsze kompetencje jak na przykład umiejętność organizowania się, autorefleksji, socjalne kompetencje itd.

Paneliści:

1. Marcin Ląkocy, OIP Gdańsk

2. Krystyna Świder, CIOP-PIB

3. prof. Hans Joergen Limborg, AM-PRO, ENSHPO

4. Ewa Kaczmarczyk-Schmitz, systemkonzept GmbH

5. Włodzimierz Wiśniewski, OSPSBHP

6. Alicja Stefaniak, WUG

7. Sebastian Lewiński, WARBUD S.A.

 

 

ORGANIZATOR:

WSPÓŁORGANIZATOR:

PARTNERZY:

  Urząd Dozoru Technicznego        

PATRONI HONOROWI:

PATRONI MEDIALNI:

 

Regulamin       Polityka prywatności

Copyright © OSPSBHP 2023. Wszystkie prawa zastrzeżone.